کتاب «هويت» «ميلان کوندرا» رو دو بار ، اونم با دقت خوندم.در اين کتاب مرز ميان خواب و رويا اونقدر در هم تنيده شده که هر دو بار به نتيجه متفاوتي رسيدم. کتاب جالبيه. در کنار ماجراي عشقي ، حرکات و رفتار انسان رو به گونه اي ظريف حلاجي مي کنه. در واقع تيپولوژي از حالات انسان ارائه ميده. براي من تجربه جالبي بود مطالعه اين کتاب.
جديداٌ هم کتاب «چراغها را من خاموش مي کنم» نوشته خانم «زويا پيرزاد» رو شروع کردم. نثر رواني داره که آدم رو به خوندن تشويق مي کنه.هنوز اولاي کتاب هست ولي هر بار که فصلي از اون رو خوندم لذت بردم .
بعد اين هم کتابهاي ديگه اي هست که بايد بخونم. البته اگر عمري باقي باشه.