نازنیــن نگــار

يه مدتي نخواهم بود. حدود دو هفته اي, قراره تهران باشم و شرايط كار رو در تهران بررسي كنم. آخه از شما چه پنهون وضع اشتغال اينجا افتضاحه. شنيده ها حكايت از اين داره كه اوضاع اونجا هم زياد تعريف نداره, ولي باز هر چقدر هم بد باشه, از اينجا بهتر خواهد بود. تا خدا چي بخواد البته. و بعد هم كه نمايشگاه كتاب تهران رو اواسط ارديبهشت خواهيم داشت. كه خيلي دوست دارم دو سه روزش رو حتما برم. ولي خوب نمي دونم بشه يا نه؟؟؟
تو اين مدت دلم برا تك تك شما تنگ خواهد شد. دل تنگ ِ آرامش نوشته هاي هر از گاه ِ خاموشيِ دريا, مطالب جنگي سهراب, تحليل هاي شفاف مسافر, شيطنت هاي عطا و ربل , نوشته هاي مريم جون و گلابتون و گلايه هاي احمد رضا خواهم بود. سعي مي كنم از كافي نتي, جائي, خونه دوستي هر از گاهي آن لاين بشم و به شما سر بزنم و نوشته هاتونو هرچند نه روزانه ولي حداقل 3, 4 روز يه بار بخونم. شما هم منو فراموش نكنيد. من بر مي گردم.