فكر نمي كنم تقويم هيچ ملتي به اندازه ما ايراني ها تعطيلي داشته باشه. مخصوصا اين تعطيلات 13 روزه عيد كه عملاً از 15, 16 روز كمتر نمي شه. اين تعطيلات طويل باعث مي شه كه مردم از زندگي رومزمره فاصله بگيرند, حدود يك ماهي هم لازمه كه به زندگي عادي برگردند. از همه بدتر وضعيت اداراته.
اسماُ 5 به بعد بايد ادارات باز باشه و به كار مردم رسيدگي كنند, ولي عملاً اين طور نمي شه. و تا بعد 13 كارمندي سر كارش حاضر نمي شه. پريروز رفتم آموزش برا اتمام مراحل تسويه حساب. ولي خانم مسئول, با قيافه حق به جانب مي گه, نگا به من نكن كه اومدم سر كار, كارمنداي بخش حسابداري و كامپيوتر زودتر از 16 سر كارشون نخواهند بود. منم دست از پا درازتر برگشتم. شنبه صبح اول وقت مي رم سراغشون. ولي ميدونم بازم دو غورت و نيمشون باقيه كه چه خبرته خانم. بذاريد برسيم بعد به كار شما هم مي رسيم. خدا كنه حداقل تا 18 بتونم مدركمو بگيرم.
وب لاگ هــا
شعر ، ادب
و عرفان
هنر و معماري
موسيقى و فيلم