چهارشنبه، مرداد ۲۲، ۱۳۸۲
ديروز بر حسب اتفاق يکي از وب لاگ نويسان رو ديدم. بي خيال خيابون قائم مقام رو پايين مي رفتم، يه نگاه آشنا رو صورتم حس کردم. دوباره که نگاه کردم، قيافه برام خيلي آشنا اومد. تازه بعد اينکه سلام عليک کرديم و من به راهم ادامه دادم، شناختمش. تو دلم گفتم منو نشناخته حتما و با کس ديگه اشتباهاگرفته مطمئنا. ولي يه برخورد ساده، ديدن يه آشنا اونم تو شهري که غريبه هستي طعم خوشي داشت. طعمی که تا آخرای شب تو ذهنم مونده بود..
۸:۰۶ بعدازظهر
| لينک ثابت
وب لاگ هــا
شعر ، ادب
و عرفان
هنر و معماري
موسيقى و فيلم