یکشنبه، بهمن ۱۹، ۱۳۸۲
آرايشگرم مي خواست كه موهام رو كوتاه كنه, گفت: جنس موهاتون خوبه. در واقع موهاتون زنده هستند. تو دلم گفتم: جلو خودمو به زور گرفتم و گرنه الان هيچ جوني نداشت اين موها. مدتي بود كه به فكر هايلايت كردن موهام افتاده بودم. دودل بودم و مامان هم راضي نبود. اين شد كه زياد جدي نگرفتم توصيه دوستان و آشنايان رو كه مي گفتند موهام رو كمي روشن كنم. اما حالا ديگه تصميم گرفتم كه فعلا به موهام كاري نداشته باشم.
۹:۰۳ بعدازظهر
| لينک ثابت
وب لاگ هــا
شعر ، ادب
و عرفان
هنر و معماري
موسيقى و فيلم