روابط بازتاب خود ما هستند. آنچه به سوي خود مي كشانيم همواره نمايانگر ويژگي هاي ما يا باورهايي است كه درباره روابط داريم. اين در مورد رئيس و همكار و كارمند و دوست و يار و همسر يا فرزند صدق مي كند. آنچه در اين اشخاص دوست نداريد, كارهايي است كه خود مي كنيد يا دوست داشتيد كه مي كرديد, يا چيزي است كه با آن اعتقاد داريد. اگر صفات يا شيوه رفتار آنها به طريقي مكمل زندگي شما نمي بود, نمي توانستيد آنها را به سوي خود جلب كنيد يا به زندگي خود فرا خوانيد.
لوييز هي
پ.ن. با ابن حساب علتي كه باعت شده كسي كه خودش ادعاي پابليك بودن مي كنه جذب من بشه رو بايستي درون خودم جستجو كنم. آخ كه چه روز و شب بدي داشتم.
وب لاگ هــا
شعر ، ادب
و عرفان
هنر و معماري
موسيقى و فيلم