ميگن كوه به كوه نمي رسه ولي آدم به آدم مي رسه. دو سال پيش وقتي برا برديا تو بوشهر نقشه مي كشيدم و مي فرستادم هر از گاهي خيلي دور كه صحبت مي كرديم از همشهري كه باهاش همكار بود حرف زده بود. ديشب و بر حسب اتفاق فهميدم كه اون همشهري, دوست بنفش من بوده!
پ.ن. از اونجائي كه هيكل درشتي داره و من پيش اش احساس بيگلي بيگلي رو دارم اين لقب رو بهش دادم.
وب لاگ هــا
شعر ، ادب
و عرفان
هنر و معماري
موسيقى و فيلم